reklama
reklama

Nie żyje Wanda Półtawska. Urodzona w Lublinie więźniarka miała 101 lat

Opublikowano: Aktualizacja: 
Autor: | Zdjęcie: Instytut Pamięci Narodowej w Krakowie.

Nie żyje Wanda Półtawska. Urodzona w Lublinie więźniarka miała 101 lat - Zdjęcie główne

foto Instytut Pamięci Narodowej w Krakowie.

reklama
Udostępnij na:
Facebook

Przeczytaj również:

Wiadomości Instytut Pamięci Narodowej w Krakowie poinformował, że w środę (25 października) zmarła Wanda Półtawska. Lekarz psychiatrii, przyjaciółka Jana Pawła II i więźniarka Ravensbrück miała 101 lat.
reklama

Wanda Półtawska była doktor nauk medycznych, specjalistką w dziedzinie psychiatrii, profesor Papieskiej Akademii Teologicznej, harcerką, działaczka pro-life. Podczas II wojny światowej łączniczką w polskiej konspiracji, aresztowana i więziona w niemieckim obozie Ravensbrück. Przyjaźniła się z Janem Pawłem II, papieżem Polakiem.

Ostatnia wizyta

Po raz ostatni Wanda Półtawska odwiedziła Lublin w 2020 roku. Gościła wtedy w Muzeum Pod Zegarem z okazji 79. rocznicy aresztowania przez Gestapo i osadzenia w więzieniu na Zamku Lubelskim.

W rozmowie z portalem lubelski.pl więźniarka mówiła: – Lublin to miasto mojej młodości, ale równocześnie tu się dowiedziałam o tym, jaki może być człowiek. Nie wiedziałam wcześniej, że człowiek może być zły – podkreśla.

Kim była?

Wanda Półtawska z d. Wojtasik urodziła się 2 listopada 1921 r. w Lublinie. Przed wojną kształciła się w szkole Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej w Lublinie. Należała do IV Lubelskiej Drużyny Żeńskiej im. Orląt Lwowskich.

W czasie wojny działała w konspiracyjnym zespole łączniczek i kurierek pod komendą Marii Walciszewskiej (komendantki konspiracyjnej Chorągwi Lubelskiej). 17 lutego 1941 r. została aresztowana przez gestapo. Po ciężkim śledztwie osadzono ją w areszcie na zamku w Lublinie. Stamtąd, 21 września 1941 r., jako zaocznie skazaną na śmierć, została wywieziona do niemieckiego obozu koncentracyjnego dla kobiet w Ravensbrück. Była jedną z 74 Polek poddanych tam pseudomedycznym operacjom.

13 lutego 1945 r. transportem oświęcimskim, pod innym nazwiskiem, wyjechała z KL Ravensbrück, co uratowało ją przed egzekucją. Trafiła do podobozu Neustadt-Glewe, gdzie przebywała do 2 maja 1945 r. Po ucieczce załogi podobozu odzyskała wolność i wróciła do Polski.

Jesienią 1945 r. rozpoczęła studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w roku 1964 obroniła doktorat w zakresie psychiatrii. 31 grudnia 1947 r. wyszła za mąż za Andrzeja Półtawskiego. Pracowała jako lekarz psychiatra, jednocześnie wykładając medycynę pastoralną w Krakowie, a później w Instytucie Jana Pawła II przy Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie (1981-1984). Była organizatorką i kierowniczką Instytutu Teologii Rodziny, ekspertem oraz członkiem m.in. Papieskiej Akademii Życia.

 

reklama
Udostępnij na:
Facebook
wróć na stronę główną

ZALOGUJ SIĘ - Twoje komentarze będą wyróżnione oraz uzyskasz dostęp do materiałów PREMIUM.

e-mail
hasło

Nie masz konta? ZAREJESTRUJ SIĘ Zapomniałeś hasła? ODZYSKAJ JE

reklama
Komentarze (0)

Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.

Wczytywanie komentarzy
reklama
reklama