O Krzysztofie Meyerze
Krzysztof Meyer to wybitny polski kompozytor, pianista i pedagog. Urodził się 11 sierpnia 1943 roku w Krakowie. Gry na fortepianie zaczął uczyć się, gdy miał 5 lat. Od 1954 r. uczęszczał na prywatne lekcje teorii i kompozycji do Stanisława Wiechowicza. Ukończył Szkołę Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Krakowie, a następnie rozpoczął naukę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Studiował kompozycję (początkowo w klasie Stanisława Wiechowicza, a po jego śmierci – u Krzysztofa Pendereckiego, gdzie w 1965 r. zdobył dyplom z wyróżnieniem) oraz teorię u Aleksandra Frączkiewicza (otrzymał dyplom z wyróżnieniem w 1966 r.).
W 1964, 1966 i 1968 r. uzupełniał edukację muzyczną w Paryżu i Fontainebleau. Odbył studia w zakresie kompozycji i gry na fortepianie pod kierunkiem Nadii Boulanger. W 1966 r. otrzymał stypendium im. Aarona Coplanda. Do 1987 r. wykładał w Akademii Muzycznej w Krakowie. Pełnił tam m.in. funkcję prorektora i kierownika Katedry Teorii Muzyki. W latach 1985–1989 był prezesem Związku Kompozytorów Polskich. Od 1987 do 2008 r. był profesorem w Wyższej Szkole Muzycznej w Kolonii.
Bogaty dorobek kompozytorski prof. Meyera obejmuje niemal wszystkie tradycyjne gatunki muzyki wokalnej i instrumentalnej. Do ważniejszych kompozycji artysty należą: opery (Cyberiada 1970, Klonowi bracia 1989, dokończenie opery D. Szostakowicza Gracze 1981); Fireballs (1976); Hommage a Brahms (1982); Musica incrostata (1988); Carillon (1993); Symfonia D-dur w stylu Mozarta (1977); koncerty instrumentalne: skrzypcowe, wiolonczelowe, na trąbkę, fortepianowy, obojowy, saksofonowy, fletowe, podwójny na harfę i wiolonczelę; utwory kameralne; kwartety smyczkowe; kwintety: klarnetowy, fortepianowy; utwory fortepianowe i wokalno-instrumentalne.
Muzyczne korzenie prof. Meyera tkwią we wschodnioeuropejskim neoklasycyzmie. Wszystkie jego utwory zostały wydane i wykonane, a większość dostępna jest dzięki nagraniom płytowym. Oprócz gry na fortepianie i pedagogiki prof. Krzysztof Meyer uprawia także pisarstwo muzyczne. Jego monografia dotycząca twórczości Dmitrija Szostakowicza została opublikowana w sześciu językach: polskim, francuskim, niemieckim, holenderskim, hiszpańskim i rosyjskim.
Nagrody
W uznaniu za działalność naukową i organizacyjną prof. Meyer został uhonorowany licznymi odznaczeniami i wieloma nagrodami. Zdobył m.in.: II nagrodę na Konkursie Młodych Kompozytorów Związku Kompozytorów Polskich; I nagrodę na Concours des Jeunes Compositeurs w Fontainebleau; wyróżnienie na Konkursie Kompozytorskim im. Grzegorza Fitelberga; Grand Prix de Composition Musicale Fundacji Księcia Pierre de Monaco; wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu; II nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Artura Malawskiego w Krakowie; I nagrodę na Konkursie im. Karola Szymanowskiego w Warszawie; wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO.
Otrzymał również: Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki (1973, 1975), Złoty Krzyż Zasługi (1974), Odznakę „Zasłużony Działacz Kultury” (1979), Nagrodę im. Gottfrieda von Herdera (1984), Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich (1992), Nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1994), Nagrodę im. Johanna Stamitza w Mannheim (1996), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1997), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2003), Krzyż Zasługi na Wstędze Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (2007), Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011), Medal im. Michała Glinki za wkład w rozwój sztuki muzycznej (2012), Złotego Fryderyka za całokształt dokonań artystycznych (2024).
Jest członkiem zwyczajnym Freie Akademie der Künste w Mannheimie, Polskiej Akademii Umiejętności i honorowym profesorem Akademii Muzycznej im. Mykoła Łysenki we Lwowie.
Senat Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie na posiedzeniu 23 kwietnia 2025 r. nadał Meyerowi tytuł doktora honoris causa UMCS za wybitne osiągnięcia artystyczne i naukowe oraz kształtowanie współczesnej kultury muzycznej w Polsce i na całym świecie.
Promotorem przyznania doktoratu honoris causa UMCS prof. Krzysztofowi Meyerowi jest prof. dr hab. Urszula Bobryk z Instytutu Muzyki UMCS, zaś recenzentką – prof. dr hab. Magdalena Dziadek z Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Doktorat prof. Krzysztofa Meyera jest 92. doktoratem honoris causa w historii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.