Na wystawie zobaczymy obiekty, zdjęcia, teksty i filmy, w których inspiracją są działania performatywne artystki.
Sztuka Płotnickiej jest bardzo sensualna. Bliskość, obecność,
relacje miedzy ludźmi obrazuje za pomocą przedmiotów, gestów
minimalistycznych czyniąc z nich osobisty i egzystencjalny przekaz,
który ma uniwersalny wymiar.
Powietrze, to coś czego nie widać, ale bez niego nie możemy istnieć
Czasami jest gładkie i lśniące jak szkło
Czasami gęste i lepkie
Czasami pomarszczone ucieka do góry
A czasami jest nie do wytrzymania
Czasami zapiera nam dech
czasami pozwala sobą swobodnie oddychać
Trzymam się powietrza
Anna Płotnicka
Anna Płotnicka (ur. 1956, Wrocław) – absolwentka Wydziału
Malarstwa, Grafiki i Rzeźby ASP (uprzednio PWSSP) we Wrocławiu, dyplom
zdobyła w 1980 r. w pracowni prof. Jana Jaromira Aleksiuna. Prace
artystki mają charakter performatywny, sytuują się na pograniczu
instalacji, fotografii, sztuki wideo oraz performansu. Płotnicką
fascynują działania będące rodzajem aranżacji działań przy współudziale
innych osób oraz sytuacje artystyczne, które projektuje dla innych.
Brała udział w wielu pokazach sztuki kobiet, m.in. Obecność (Galeria ON,
Poznań 1987), Kobieta o kobiecie (BWA Bielsko-Biała, 1996). Jest
również kuratorką wystaw, takich jak Zamieszkanie (Galeria Motorenhalle w
Dreźnie 2006 i BWA Wrocław 2007) oraz cyklu wystaw Krzątanina (Galerii
BWA Awangarda, Wrocław). Stypendystka fundacji Copernicus (Niemcy 2005)
oraz CEAAC/WRO (Francja 2008). Prace Płotnickiej znajdują się w zbiorach
Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych „Zachęta”, Muzeum Narodowego we
Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Warszawie oraz Galerii Labirynt w
Lublinie i zbiorach prywatnych oraz były wystawiane m.in. w Nowym Jorku,
Eindhoven, Warszawie, Krakowie oraz Wrocławiu.
