70 lat temu zamordowano rotmistrza Witolda Pileckiego

Pilecki w sierpniu 1939 roku został zmobilizowany do służby w Wojsku Polskim. Po zakończeniu kampanii wrześniowej działał w Warszawie, gdzie 9 listopada założył Tajną Armię Polską, której dowodził major Jan Włodarkiewicz. Pilecki zwerbował do TAP nowych członków, a na przełomie 1942/43 roku przyczynił się do wcielenia organizacji przez Związek Walki Zbrojnej.

Przełomowym okazał się rok 1940, kiedy to Gestapo aresztowało kilku członków Tajnej Armii Polskiej, których z Pawiaka przewieziono do KL Auschwitz. Wtedy obóz stał się jednym z głównych zainteresowań członków TAP. Na jednym z zebrań ustalono, że ktoś ze ścisłego kierownictwa, powinien udać się do niemieckiego obozu jako tajny wywiadowca, aby skontaktować się z uwięzionymi członkami organizacji, a także zebrać informację wywiadowcze oraz zorganizować wewnątrz KL Auschwitz ruch oporu.
Prawdopodobnie na ochotnika, do wykonania zadania, zgłosił się Pilecki. I tak 19 września 1940 roku dał się ująć w łapance na warszawskim Żoliborzu, po czym trafił do obozu.
Cele jakie Pilecki sobie postawił polegały m.in. na wsparciu duchowym kolegów, przekazaniu im wiadomości z zewnątrz obozu, potajemnym zdobywaniu żywności, przygotowaniu własnych oddziałów wewnątrz obozu.

Pilecki opracował pierwszy raport, mówiący o ludobójstwie w obozie, który został przekazany do dowództwa AK w Warszawie, a następnie do Szwecji i dalej na Zachód.
W nocy z 26 na 27 kwietnia 1943 roku wraz z dwoma innymi więźniami udało mu się uciec z KL Auschwitz.
Brał udział w powstaniu warszawskim a w latach 1944-45 był więźniem w stalagu 344 Lamsdorf (pol. Łambinowice), oflagu VII A w Murnau.

Po wojnie wrócił do Warszawy, gdzie starał się odnowić dawne znajomości i kontakty. 8 maja 1947 roku został aresztowany przy ul. Pańskiej, w mieszkaniu swoich przyjaciół. W areszcie był torturowany przez Eugeniusza Chimczaka – jednego z najokrutniejszych śledczych Urzędu Bezpieczeństwa.


foto. Witold Pilecki zaraz po aresztowaniu w 1948 roku / wikipedia.org
Na początku marca 1948 roku, przed Sądem Wojskowym w Warszawie został oskarżony m.in. o zorganizowanie na terenie Polski sieci wywiadowczej na rzecz gen. Andersa, przyjęcie korzyści majątkowej od osób działających w interesie obcego rządu, zorganizowanie trzech składów broni oraz nielegalne posiadanie broni palnej, amunicji i materiałów wybuchowych, posługiwanie się fałszywymi dokumentami.


foto. Witold Pilecki na ławie oskarżonych - 1948 rok / wikipedia.org
Już 15 marca Witold Pilecki został skazany na karę śmierci. 3 maja wyrok został utrzymany przez Najwyższy Sąd Wojskowy.
25 maja wyrok został wykonany w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Ciało rotmistrza zakopano potajemnie, w kwaterze przy murze cmentarnym Cmentarza Wojskowego na Powązkach.


foto. Protokół z egzekucji Witolda Pileckiego / wikipedia.org

W 1990 roku Pilecki został pośmiertnie oczyszczony ze stawianych mu zarzutów, w 2002 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2013 podniesiony do rangi pułkownika.