Zaćma u psa – czym jest ta groźna choroba oczu?
Zaćma to choroba soczewki oka, która może dotknąć nie tylko ludzi – z jej powodu mogą cierpieć również nasi psi przyjaciele. Schorzenie prowadzi do postępującego mętnienia soczewki lub jej torebki. Zaćma u psa może dotyczyć obojga oczu, aczkolwiek zdarza się również, że choroba dotyka tylko jednego oka. Wpływa ona na stopniowe pogorszenie wzroku pupila – z początku przyczynia się do niewielkiego osłabienia zdolności widzenia, aby wraz z biegiem czasu zwierzę całkowicie utraciło wzrok.
Jak zaczyna się zaćma u psa?
Każdy właściciel zwierzęcia powinien konsultować z weterynarzem wszelkie zmiany w obrębie oczu, takie jak łzawienie czy ropienie. Dzięki temu możliwe jest przeprowadzenie diagnostyki oraz podjęcie odpowiednich działań. Niektóre choroby oczu mogą być jednak trudne do dostrzeżenia i pozostawać niezauważone, aż do momentu, w którym będą znacząco utrudniać psu funkcjonowanie. Z tego powodu tak istotne jest edukowanie się w kwestii objawów zaćmy oraz zabieranie zwierzęcia na okresowe badania do weterynarza okulisty.
Objawy zaćmy u psa
Zaćma u psa prowadzi do stopniowego mętnienia oczu – warto jednak pamiętać, że nie zawsze jest to widoczne. Ponadto, w pierwszych stadiach choroba może obejmować nie całość, a część soczewki. Dla właściciela zwierzęcia może być to trudne do dostrzeżenia, dlatego jeszcze raz zaznaczamy, jak istotne są regularne profilaktyczne badania okulistyczne.
Nieleczona zaćma powoduje pogarszanie się wzroku zwierzęcia, przez co z biegiem czasu możemy dostrzegać niepokojące zachowanie psa. Pupil może mieć problemy z odnalezieniem zabawki, wpadać na przedmioty i mieć trudności z rozpoznaniem ludzi. Dodatkowo, utrzymywanie równowagi może być dla zwierzęcia dość trudne. Wraz z postępem choroby pies staje się coraz bardziej osowiały – nawet te tryskające energią psy stają się przygaszone. Niektóre z pupili mogą stać się strachliwe bądź nawet drażliwe.
Leczenie zaćmy u psa
W leczeniu zaćmy, niezależnie od jej rodzaju i stopnia zaawansowania, najbardziej istotne jest prawidłowe postawienie diagnozy. Aby spowolnić rozwój choroby, niezbędne jest wdrożenie odpowiednich środków farmakologicznych. W przypadku psów, które zmagają się z zaawansowaną zaćmą, możliwe jest przeprowadzenie operacji. Decyzja o niej jest dokonywana po wykonaniu pełnego badania okulistycznego oraz ERG, czyli badania określającego czynność siatkówki. Należy wykluczyć również pozostałe czynniki, które sprawiają, że operacja jest niemożliwa do przeprowadzenia.
Obecnie jedyną skuteczną metodą leczenia zaćmy jest wykonanie zabiegu chirurgicznego. Fakoemulsyfikacja powinna być wykonana przez wykwalifikowanych i doświadczonych lekarzy weterynarii – dowiedz się więcej na www.przychodnianovet.pl/fakoemulsyfikacja-jako-ratunek-w-walce-z-zacma-u-psa/.
Jak żyć z psem z zaćmą, aby zapewnić mu komfort?
Częściowa bądź całkowita utrata wzroku u psa jest niezwykle trudna dla właściciela – powinniśmy jednak pamiętać, że jest to choroba, która znacząco obniża jakość życia zwierzęcia i to właśnie ono znacząco odczuwa jej skutki. Z tego powodu każdy właściciel psa z zaćmą powinien zadbać o to, aby zapewnić pupilowi jak największy komfort. Jak tego dokonać?
Niezwykle istotne jest zapewnienie psu bezpieczeństwa – należy zadbać o porządek w domu, aby zwierzę nie potykało się o porozrzucane przedmioty, a także unikać przestawiania mebli. Ponadto, nie należy zmieniać położenia misek czy posłania.
Warto pamiętać, że zwierzę, które niedowidzi bądź jest całkowicie niewidome, potrzebuje więcej czasu, aby zaaklimatyzować się w nowych miejscach. Powinniśmy wyprowadzać psa w znane mu miejsca, a podczas spacerów ciągle go obserwować i kontrolować. Istotne jest także ograniczenie spotkań z innymi psami – jeśli ma do nich dość, powinno być to zwierzę już znane naszemu pupilowi. Oprócz tego, należy unikać chodzenia po schodach.
Zaćma u psa jest chorobą, która może pozostać przez nas niezauważona, dlatego należy zabierać pupila na regularne wizyty do weterynarza okulisty. Jeśli nasze zwierzę zmaga się z tą chorobą, należy zapewnić mu odpowiednie warunki – niezwykle ważna jest przy tym rutyna.