Grzegorz Braun w Lublinie: wspieranie życia żydowskiego to hańba, zdrada i kryminał

Marsz rozpoczął się przed Muzeum Narodowym w Lublinie, w sąsiedztwie dawnej dzielnicy Żydowskiej. Miejsce początku marszu może dziwić o tyle, że Grzegorz Braun mówi wprost o swojej niechęci do Żydów. Bez echa nie przeszła też jedna z kilku kontrowersyjnych akcji polityka, czyli zgaszeniu gaśnicą świec chanukowych w budynku Sejmu RP. Dlaczego marsz wyruszył właśnie z tak ważnego w historii Lublina miejsca? Do tego polityk się nie odniósł. Uczestnicy przeszli przez Bramę Grodzką i szli Starym Miastem, Placem Łokietka, deptakiem. Marsz zakończył się na placu Litewskim, gdzie głos zabrali zaproszeni goście.

Grzegorz Braun podkreśla w ostrych słowach odniósł się do żyjących w Polsce Żydów. 
- Konfederacja Korony Polskiej, jako jedyna formacja polityczna parlamentarna, zajęła stanowisko w sprawie projektu uchwały rządu w sprawie „walki z antysemityzmem i wspierania życia żydowskiego w Polsce”. To jest nie tylko hańba, ale i zdrada i kryminał. To jest przestępstwo dlatego, że Polskie prawo na żadnym poziomie, nie przewiduje wydatkowania z budżetu państwa państwa Polskiego na potrzeby jakichkolwiek innych wybranych narodów. To jest przestępstwo. Państwo Polskie jest Polskie. Jest dla Polaków i nie bójmy się tego słowa – wykrzykiwał Braun.

Polityk uważa, że ten kto „wspiera życie Żydów jest żyrondystą”. - Czy wspierając życie Żydów w Polsce mamy być żyrondystami, uczestnikami żydowskiego ludobójstwa? My mamy być sojusznikami, wspólnikami tych zbrodni? Zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości? Zwróćmy uwagę, że wspieranie żydowskiego życia, jeśli miałoby być usankcjonowane to uchwałą i ustawami, to będzie wspieranie wszystkiego co się żywnie spodoba starszym i mądrzejszym, a przecież im się podobało np. 447. Czy ma być oskarżony o antysemityzm każdy, kto widzi, rozumie i właściwie to ocenia? – pyta Braun.

Lider ugrupowania uważa, że ci, którzy wspierają życie żydowskie są „podludźmi”. - Czy Polacy mają być zaangażowani we wspieranie i promowanie talmudyzmu? Co to jest w praktyce, to właśnie w Gazie widzimy. To czerwone plamy po palestyńskich dzieciach. Jeśli ktoś myśli, że dla Polskich dzieci jest przewidziany inny scenariusz to się myli. Talmudyzm to mroczna, dzika nauka, plemienna, rasistowska, która dzieli ludzi na podludzi. A państwo do jakiej kategorii należycie? No do podludzi – podsumowuje Grzegorz Braun. 

Żydowski Lublin

Przypominamy, że Lublin ma ścisły związek z historią Żydów. Ich dzieje liczą blisko 600 lat i są nieco krótsze niż historia uzyskania praw miejskich. Żydzi osiedlali się w Lublinie już w 2. połowie XIV w., jednak oficjalną gminę żydowską założył rabin Jakub z Trydentu w 1475 r. 

Z czasem Lublin stał się symbolem żydowskiej kultury, ortodoksji, kuchni, języka hebrajskiego i jidisz oraz rozwoju nauki, z tego powodu zaczęto go nazywać Żydowskim Oxfordem i Jerozolimą Królestwa Polskiego. W celu upamiętnienia miejsc związanych z tragiczną historią społeczności żydowskiej został wyznaczony Szlak Pamięci Żydów Lubelskich. 

Sposobem na upamiętnienie tragicznie zmarłych żydowskich mieszkańców Lublina i ich dzielnicy jest Latarnia Pamięci znajdująca się na ul. Podwale, której światło nigdy nie gaśnie. 

Brama Grodzka była przejściem do Miasta Żydowskiego, swoistą granicą rozdzielającą dwa światy - chrześcijański i żydowski. Nazywana Bramą Żydowską, była jedną z dwóch głównych bram miasta w obwodzie murów obronnych. Obecnie budowla jest siedzibą Teatru NN, w którym znajduje się wystawa poświęcona historii lubelskich Żydów do roku 1939. Jest to największy zbiór informacji o dziedzictwie kulturowym Żydów w Lublinie. Wystawa pokazuje zarówno ważne obiekty, jak i życie codzienne przedwojennego Lublina.  

Zamek Lubelski w trakcie II wojny światowej funkcjonował jako więzienie, gdzie obok Polaków osadzano również Żydów, mieszkańców getta lubelskiego. Żydowscy więźniowie zostali potem rozstrzelani w masowych egzekucjach na Górkach Czechowskich oraz w egzekucji, wraz z Polakami, na zamku, 22 lipca 1944 r., na kilka godzin przed wkroczeniem do Lublina wojsk polskich i sowieckich. Teren pod Zamkiem Lubelskim był przed wojną dzielnicą zamieszkałą głównie przez Żydów. 

Nie można zapomnieć także o Majdanku – niemieckim obozie koncentracyjnym i zagłady w Lublinie. Powstanie obozu na Majdanku (KL Lublin) było związane z planami germanizacji terenów Europy Wschodniej. Według tych planów Majdanek miał być źródłem siły roboczej. Przeznaczony był dla więźniów różnych narodowości, przy czym najliczniejszą grupą więźniów byli Żydzi. 

Na Majdanku podczas funkcjonowania obozu w latach 1941–1944 zmarło lub zostało zamordowanych co najmniej 80 tys. więźniów różnych narodowości. Z tej liczby co najmniej 59 tys. stanowili Żydzi.