Od 25 marca z powodu początku pandemii koronawirusa w Polsce, trwa zdalna nauka. Uczniowie uczą się w ramach wirtualnych lekcji w swoich domach. Niedawno pracownicy naukowi Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej przygotowali raport "Moje samopoczucie w e-szkole", który ma być kolejnym głosem w dyskusji na temat skutków e-edukacji.
- Uzupełnia dotychczas opublikowane wyniki badań prowadzonych przez różne ośrodki akademickie o pomijane w tym dyskursie kwestie zdrowia uczniów i ich dobrego samopoczucia – pojęcia te wciąż jeszcze niezbyt często łączone są z różnymi aspektami życia szkolnego - informuje Aneta Adamska, rzecznik prasowy UMCS.
Badania są częścią projektu badawczego „Szkolne samopoczucie uczniów i nauczycieli w kontekście zadań przyszłościowych” realizowanego pod kierownictwem dr hab. Izabelli M. Łukasik, prof.UMCS przez zespół badawczy z Katedry Pedeutologii i Edukacji Zdrowotnej UMCS. Ich celem było poznanie subiektywnego samopoczucia ucznia w e-szkole.
- W raporcie zaprezentowano ilościowe wyniki badania realizowanego za pomocą autorskiego, przygotowanego przez pracowników Katedry kwestionariusza „Moje samopoczucie w e-szkole”. Konstruując narzędzie, autorki odniosły się do modelu opartego na teorii dobrobytu i oceny samopoczucia Allardta (1989), która daje możliwość odwołania do nauczania i edukacji oraz osiągnięć szkolnych - dodaje Aneta Adamska.
Kwestionariusz składa się z 36 itemów. Uczniowie mogli wyrazić swoje zdanie na temat samopoczucia w e-szkole, podzielić się refleksjami, odczuciami i spostrzeżeniami wynikającymi ze zdalnej nauki. Pytania dotyczyły m.in. warunków takiej nauki, stosunków interpersonalnych, możliwości samorealziacji i stanu zdrowia. W badaniu wzięło udział łącznie 360 osób i byli to uczniowie klas siódmych i ósmych szkoły podstawowej oraz pierwszych klas szkół ponadpodstawowych.
Raport podzielono na kilka rozdziałów i kązdy dotyczy samopoczucia w e-szkole, ale w odniesieniu do np. płci, typu szkoły, miejsca zmieszkania, poziomu klasy w szkole podstawowej. Na wstępie zaznaczono, że nowa sytuacja, jaka było wdrożenie zdalnej nauki, szybko znalazła się w centrum uwagi nie tylko opinii publicznej, ale również badaczek i badaczy systemu edukacji z wielu ośrodków naukowych w Polsce. Zaczęły pojawiać się raporty przedstawiające sytuację z perspektywy nauczycieli, dyrektorów, rodziców, warunków i przygotowania materialnego, ale rzadkością były raporty z perspektywy uczniów.
- Z dostępnych raportów wynika, iż już po miesiącu nauki zdalnej uczniowie bardzo źle znosili izolację oraz ograniczenie kontaktów twarzą w twarz z rówieśnikami (Buchner, Majchrzak, Wierzbicka 2020); odnotowano u nich również obniżenie poziom dobrostanu fizycznego i psychicznego. Uczniowie deklarowali złość na przeładowany program nauczania, brak chęci do nauki, a także zwracali uwagę na fakt, iż wstydzili się swojego wyglądu podczas zajęć on-line (Bigaj, Dębski 2020 s.83; 98). Zgłaszali trudności w koncentracji na tym, co mówi nauczyciel oraz ze zrozumieniem przekazywanej wiedzy; nie zawsze udawało im się na czas wykonać zadane przez nauczycieli prace - czytamy we wstępie raportu.
