TCCC na polu walki: Jak kontrterroryści opanowali sztukę ratowania życia

Szkolenie kontrterrorystów z zakresu TCCC - Taktycznej Opieki nad Poszkodowanym na Polu Walki

W dniach 7-13 września 2025 roku, w Lublinie, odbyło się specjalistyczne szkolenie dla kontrterrorystów, które koncentrowało się na taktycznej opiece nad poszkodowanym na polu walki, znanej jako TCCC (Tactical Combat Casualty Care). Udział w kursie wzięli policjanci z lubelskiego SPKP oraz zaproszeni goście z innych jednostek specjalnych z całej Polski, w tym SPKP z Krakowa, Katowic, Białegostoku, Rzeszowa oraz CPKP „BOA”.

Szkolenie, zorganizowane w ramach współpracy z Akademią Nauk Społecznych i Medycznych oraz Uniwersytetem Medycznym w Lublinie, miało na celu podniesienie kompetencji kontrterrorystów w zakresie ratownictwa taktycznego. Tematyka obejmowała m.in. procedury postępowania w warunkach walki, a także wykorzystanie specjalistycznego sprzętu medycznego w trudnych warunkach bojowych. Celem kursu było przygotowanie funkcjonariuszy do szybkiego udzielania pierwszej pomocy rannym w różnych strefach zagrożenia, w tym pod ostrzałem przeciwnika.

Trzy kluczowe strefy TCCC

Szkolenie podzielono na trzy główne strefy działań ratowniczych. W Strefie I - opieka pod ostrzałem (Care Under Fire), ratownicy muszą działać pod intensywnym ogniem przeciwnika, co wymaga precyzyjnego i szybkiego podejmowania decyzji, które pozwolą na ratowanie życia poszkodowanego bez narażania życia ratownika. W tej strefie podstawowym celem jest przeniesienie rannego w bezpieczne miejsce i natychmiastowe rozpoczęcie pierwszej pomocy.

Strefa II to sytuacja, w której działa się w względnym bezpieczeństwie, co pozwala na bardziej kompleksową pomoc rannemu. Ratownicy wykonują wtedy wszystkie niezbędne czynności medyczne, takie jak zatamowanie krwotoków, udrożnienie dróg oddechowych, kontrolowanie oddychania oraz zabezpieczenie ran klatki piersiowej. Kluczowym protokołem stosowanym w tej fazie jest MARCHE, obejmujący m.in. kontrolę krwawienia, zapewnienie drożności dróg oddechowych oraz zapobieganie hipotermii.

Ostatnia faza - Strefa III, to ewakuacja poszkodowanego z pola walki, gdzie następuje dalsza opieka medyczna. Ewakuacja może być realizowana przez personel medyczny lub funkcjonariuszy jednostki specjalnej, w zależności od sytuacji.

Szkolenie w praktyce

Szkolenie rozpoczęło się od wykładu w Akademii Nauk Społecznych i Medycznych w Lublinie, które prowadził ratownik medyczny Maciej Krawiec. Podczas zajęć teoretycznych omówiono najważniejsze zagadnienia związane z taktyczną opieką nad poszkodowanymi w warunkach bojowych.

Następnie uczestnicy przeszli do części praktycznej, która odbyła się na terenie uczelni oraz w obiektach szkoleniowych Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. W trakcie ćwiczeń policjanci z lubelskiego SPKP, przy wsparciu specjalistycznego sprzętu medycznego, symulowali rzeczywiste scenariusze ratownictwa w trudnych warunkach.

Kolejne dni szkolenia odbyły się w bardziej zaawansowanych warunkach, z wykorzystaniem środków pozoracji na obiektach KWP w Lublinie. Czwarty dzień był poświęcony intensywnym ćwiczeniom, które pozwoliły uczestnikom na praktyczne opanowanie umiejętności w sytuacjach stresowych i pod dużym stresem.

Współpraca z uczelniami i podsumowanie

Warto podkreślić, że całe szkolenie odbywało się przy współpracy z lubelskimi uczelniami wyższymi, które udostępniły swoje obiekty i sprzęt. Takie partnerstwo pozwoliło na stworzenie realistycznych warunków do nauki oraz umożliwiło funkcjonariuszom wymianę doświadczeń z ekspertami z zakresu medycyny ratunkowej.

Ostatni dzień szkolenia służył podsumowaniu zdobytej wiedzy oraz wymianie doświadczeń między uczestnikami. Zajęcia pozwoliły uczestnikom na jeszcze lepsze przygotowanie do działań w warunkach bojowych, gdzie każda decyzja i poziom wyszkolenia mogą mieć decydujące znaczenie dla powodzenia misji oraz zachowania zdolności bojowej jednostki.

Szkolenie w Lublinie stanowiło ważny krok w doskonaleniu umiejętności medycznych kontrterrorystów i potwierdziło, jak istotna jest współpraca między służbami mundurowymi a instytucjami naukowymi w podnoszeniu poziomu bezpieczeństwa i skuteczności działań ratunkowych w warunkach ekstremalnych.