Stary obiekt kolejowy był najdłuższym wiaduktem w granicach administracyjnych Lublina. Jego długość wynosiła 750m (619,99m w osiach skrajnych łożysk) i składał się z 12 przęseł. Budowany był w latach 1978 – 1985 i w zasadzie jako inwestycja nie został zakończony. Świadczyły o tym podpory stojące obok wiaduktu. Oznacza to, że już wówczas ul. Grygowej, w tym miejscu, przewidziana była jako droga dwujezdniowa. Sąsiedni kolos nigdy nie powstał, za to dwujezdniowy przebieg drogi jak najbardziej. Mamy go dziś.
Wiadukt kolejowy rozbierany był 79 dni licząc od dnia, kiedy frezowana była jego nawierzchnia. W jego miejscu powstała zupełnie nowa droga. Inwestycja realizowana na odcinku pomiędzy skrzyżowaniem z ul. Pancerniaków a skrzyżowaniem z ul. Metalurgiczną polegała m. in. na budowie: dwóch par, nowych, mniejszych obiektów, nasypów, skrzyżowania z łącznicą ul. Rataja w formie ronda, sieci trakcji trolejbusowej, ciągów pieszych i rowerowych. Para większych obiektów znajduje się bliżej ronda. Mają one długość około 212m, krótsze obiekty to te bliżej ul. Metalurgicznej. Mają po 153m długości. Długość jezdni na nasypie to 133m, zaś jego wysokość w najwyższym punkcie to 13m. Łączna długość dróg rowerowych zrealizowanych w ramach zadania to około 2.8 km. Biegną one po obu stronach jezdni, zaś w zakresie wiaduktów - tylko na zachodnich obiektach. Cały zakres objęty pracami to dystans około 1.5km.
Budowa nowych obiektów trwała 409 dni. Wykorzystano na nie 13 500 m3 betonu i 1590 t stali zbrojeniowej.
Gdy tylko wykonawca zgłosi zakończenie robót – rozpoczniemy czynności odbiorowe.